วันพุธที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2559

ข้าวเกรียบกรือโป๊ะของดีปัตตานี

ข้าวเกรียบกรือโป๊ะของดีปัตตานี หลังจากมาเลเซียตกเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษมีคนจากประเทศมาเลเซียจำนวนหนึ่งได้อพยพมาตั้งรกรากใพื้นที่ประเทศไทยบริเวณบ้านดาโต๊ะตำบลแหลมโพธิ์อำเภอยะหริ่งจังหวัดปัตตานี 


และได้มีคนนำต้นสาคูมาทำแป้งเป็นอาหารเช้ากินกับน้ำชา ในยุคนั้นเป็นยุคข้าวยากหมากแพงจึงนำแป้งสาคูมาผสมกับปลาและเกลือเท่าที่ชาว

บ้านในหมู่บ้านประมงจะหามาได้โดยปั้นเป็นแท่งกลมยาว แล้วนำมาตัดเป็นชิ้นๆย่างหรือทอดในน้ำมันใช้เป็นอาหารรับประทานครัวเรือน



ในหมู่บ้านส่วนใหญ่ก็จะทำอาหารชนิดนี้บริโภคกันทุกครัวเรือนการทำอาหารชนิดนี้แปรผันเป็นภูมิปัญญาสืบทอดมาเป็นขุมทรัพย์จากการที่

บรรพบุรุษของชาวดาโต๊ะรู้จักวิธีทำข้าวเกรียบกือโป๊มาแต่อดีตและได้สืบทอดภูมิปัญญานี้ส่งผ่านมารุ่นแล้วรุ่นเล่าจนถึงลูกหลานยุคปัจจุบัน



และจากการที่คนในชุมชนบ้านดาโต๊ะประกอบอาชีพทำการประมงขนาดเล็กเป็นอาชีพหลักของครอบครัวจึงได้นำปลาที่เหลือจากการบริโภคและ

จำหน่าย ซึ่งเป็นปลาตัวเล็กๆมาประยุกต์ผสมกับแป้งมัน (แป้งสาคูบางส่วน) ทำข้าวเกรียบกรือโป๊ะไว้กินกันในครัวเรือนที่เหลือก็มีการขายกันบ้างภายในหมู่บ้านปรากฏว่าขายดี 


จึงขยายตลาดไปยังภายนอกหมู่บ้าน เพิ่มการผลิตมากขึ้นเรื่อย ๆไปสู่
ตำบล อำเภอ และจังหวัดอื่น ๆ จากการผลิตข้าวเกรียบกรือโป๊ะของชุมชนสามารถสร้างรายได้ให้กับคนในชุมชนที่เป็นผู้ผลิตข้าวเกรียบ 
ประมาณ 3,0005,000 บาท/คน/เดือนนับเป็นขุมทรัพย์ที่เกิดจากภูมิปัญญา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น