"บุหงาซีเร๊ะ" คือ
การแห่ขันหมากในงานแต่งงานเป็นประเพณีมลายูท้องถิ่นที่แสดงออกถึงฐานะของฝ่ายเจ้าบ่าวในการ
แห่ขันหมากไปบ้านเจ้าสาว
ในขบวนขันหมากของเจ้าบ่าวประกอบด้วยพานขันหมากตามที่ตกลงกันระหว่างฝ่ายเจ้าสาวและเจ้าบ่าว แต่สำหรับพ่อแม่หญิงสาวบางคนไม่กำหนดตัวเลขของพานขันหมาก
แล้วแต่ฝ่ายชายจะนำไปเท่าไร แต่ต้องเป็นจำนวนเลขคี่อย่างน้อย 5 ขัน หรือ 9 ขัน 13
ขัน แล้วแต่ความสามารถของฝ่ายชาย
สำหรับคนที่มีฐานะดีจะกำหนดขันหมากมากกว่าคนที่มีฐานะปานกลาง
ซึ่งในการแห่ขันหมากนั้นจะมีการตั้งแถวขบวน ทางฝั่งเจ้าบ่าวจะทำการตั้งขบวน
โดยมีพ่อแม่ ญาติพี่น้อง เพื่อนเจ้าบ่าวร่วมอยู่ในขบวน และถือสิ่งของ ขันหมากสำคัญ
ๆ คือ บุหงาซีเร๊ะ ( พานหมากพลู) ข้าวเหนียวเหลือง (ปูโละซือมางะ) นำหน้าขบวน
แถวถัดมามีถือถาดขนมหวานในท้องถิ่น อาทิเช่น วุ่น นาซิมานิส กะละแม เป็นต้น
โดยจะถือเป็นคู่
ถัดมาก็มีการถือถาดผลไม้ เครื่องแต่งกายของเจ้าสาว อาทิเช่น ผ้าชุด ผ้าละหมาด
ผ้าโสร่ง รองเท้า ร่ม กระเป๋าสตรี เป็นต้น ซึ่งของทุกชิ้นจะจัดห่อไว้ด้วยพลาสติกหลากสีอย่างสวยงาม
สร้างสีสันความสวยงานในขบวนแห่ ถัดมาก็เป็นแถวของบรรดาญาติพี่น้อง
เพื่อนเจ้าบ่าวร่วมในขบวนแห่ขันหมาก
ซึ่งการยกขันหมากจำนวนคนจะมามากหรือน้อยขึ้นอยู่กับการเชิญของฝ่ายเจ้าบ่าวให้ร่วมในขบวนแห่ขันหมาก
สำหรับผู้ที่จะถือขันหมาก
นิยมเลือกสาวๆ ญาติฝ่ายชาย คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต หรือเป็นคนที่น่านับถือ
ถือขันหมาก เมื่อขบวนพร้อมแล้วก็จะมุ่งหน้าเดินแห่ขันหมากไปบ้านเจ้าสาว
เมื่อไปถึงบ้านเจ้าสาว จะมีคนออกมารับขันหมาก อาจเป็นสาว ๆ หรือ
ผู้มีอาวุโสซึ่งเป็นญาติๆ ของฝ่ายหญิงมารับขันหมาก ตั้งที่บังลังแต่งงาน
สร้างความสวยงาม สีสันให้แขกที่มาร่วมงานจะต้องได้เห็นบังลังค์เจ้าสาว
และพานขันหมากของเจ้าบ่าวที่นำมาให้เจ้าสาวว่าสวย ดูดี หรูหราหรือไหม
และเชิญแขกขึ้นบ้านรับประทานอาหารร่วมยินดีกับคู่บ่าวสาว
ซึ่งประเพณีการแห่ขันหมากในงานแต่งงานเป็นบรรยากาศหนึ่งที่แขกร่วมงานต่างรอค่อยที่จะดูความสวยงามของพานขันหมาก
และเจ้าบ่าว ในขบวนแห่ขันหมาก
เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของประเพณีนิยมของชาวมุสลิมมลายู
--------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น